Türk Sanayicileri ve İş İnsanları Derneği (TÜSİAD) Lideri Orhan Turan, derneğin Yüksek İstişare Heyeti toplantısında konuştu.
Türkiye’nin iktisat gündemine ait değerlendirmelerde bulunan Turan, enflasyon sayılarıyla birlikte ülkedeki büyümeyi ele aldı.
İlk olarak enfllasyon sayılarına değinen Turan, Merkez Bankası’nın faiz artışı yapmamasını eleştirdi. Daha sonra büyüme sayıları hakkında açıklama yapan Turan, “Büyüme kalkınma için tek başına kâfi olmuyor, hatta maalesef yoksullaşarak büyüyorsunuz” diye konuştu.
TÜSİAD Lideri’nin konuşmasından satır başları şu formda;
Fakirleşerek büyüyoruz
Küresel şartlar artık lehimize değil. Rekabetçi kur, yüksek ihracat ve cari fazla mantığıyla kurgulanan lakin günümüz kalkınma anlayışı ve pratiğiyle gereğince örtüşmeyen siyasetler kalkınma açısından istenilen sonuçları vermiyor. Büyüme kalkınma için tek başına kâfi olmuyor, hatta maalesef yoksullaşarak büyüyorsunuz.
Artık ucuz TL ve ucuz iş gücü ile ihracatta rekabet avantajı kazanma dönemi, yerini yüksek nitelikli işgücüyle ve teknolojiyle yüksek katma paha yaratmaya bıraktı.
Tüm dünya faiz artırıyor
İşte dünyada böylesi sert bir dönüşüm yaşanırken Türkiye’de bir türlü tam manasıyla denetim altına alamadığımız enflasyon, dünyada 1970’leri anımsatan enflasyonist baskının da tesiriyle üç rakamlı eşiğe hakikat süratle ilerliyor.
Enflasyonla gayrette tüm dünya faizleri artırarak frene basmayı tercih ederken biz uzun müddettir hem kurun yükselmesine ve hesap yapılamamasına yol açan hem de tasarruf sahiplerini cezalandıran bir para siyaseti izliyoruz.
Bundan ötürü vergi mükellefleri ve hazine gereksiz bir yükü taşımak durumunda kalıyorlar.Akran ülkelerle kıyasladığımızda dünyada hem en yüksek enflasyona hem de son derece yüksek risk primine sahip ülke pozisyonundayız. Hakikaten bu hafta 19 yılın en yüksek CDS düzeyini de gördük.
Sürdürülebilir bir siyaset değil
Bunun sürdürülemez olduğunu ve süratle rasyonel siyasetlere dönülmesi gerektiğini düşünüyoruz. İktisat bilimiyle ve tüm dünyadaki uygulamalarla çelişen bir yaklaşımı sürdürmemeliyiz. Akılcı, toplumsal aklı ve enerjiyi harekete geçirebilen, farklı bölümlerin katkı yapabilecekleri bir tartışma ortamında piyasa gerçekleriyle ve dünya pratiğiyle uyumlu bir siyaset seti üzerinde uzlaşabilmeliyiz.
Sorunlarımız sırf para siyasetiyle, dizginlenemeyen enflasyonla hudutlu değil. Derin bir güç krizinin de içindeyiz ve güçte dışarıdaki fiyat artışları cari açığımızı artırırken, içeride bilhassa endüstriye uygulanan rayiçler üretimi ve ihracatımızı olumsuz etkiliyor.
Türkiye iktisadı dünya hasılasından aldığı hissesi 2000’lerin başından 2013’e kadar yüzde 0,60’tan yüzde 1,24’e kadar yükseltmişken, bu hisse son 7-8 yıldır süratle düşerek yüzde 0,8’e kadar geriledi. Türkiye’nin potansiyeline sahip bir ülke için bu sahiden kabul edilemeyecek bir durumdur.
Gelirler eriyor
İzlenen iktisat siyasetlerinin yarattığı şartlarda gelirler süratle eriyor.
Özellikle sabit gelirliler enflasyon baskısını en derinden hissediyor. Kentli, eğitimli orta sınıfların gelirleri de erozyona uğruyor. Unutmayalım ki, orta sınıfı güçlü olmayan bir ülkede demokrasi zayıflar. Eşitsiz gelir dağılımı demokratik sisteme yönelik inancı zedeler.
Bu bağlamda ülkenin ekonomik durumu ve siyasi atmosferi nedeniyle bugüne dek görülmemiş bir ölçeğe varan beyin göçünü bir defa daha gündeme getirmek zorundayım. Bu göçü durdurmak için atılacak adımların en başta gelen önceliklerimizden sayılması gerektiğini düşünüyoruz. Bu boyutlarda bir nitelikli insan kaybına tahammülümüz olmadığına inanıyoruz.
Küreselleşmenin yeni bir versiyonuna geçiyoruz. Tedarik zincirlerinin kısaltılması bağlamında bölgesel ekonomik kümelerin ve bunları örgütleyecek kurumların öne çıkacağı, göçmen sorununun daha bariz biçimde siyaseti etkileyeceği ve global güvenlik mimarisinin tekrar inşa edileceği bir kurucu andayız.”
