1964 yılında Guadalajara’da bu gün, Meksika’nın 21. yüzyılın en büyük yönetmenlerinden biri doğdu. Alfonso Cuaron’un yanında ( Ve annen también, Erkeklerin Çocukları, Roman) ve Alejandro González Iñárritu ( Babil, Kuşçu, Diriliş), del Toro Hollywood’u fetheden inanılmaz büyük ölçekli filmler yaptı.
Babasının Muhteşem 8 kamerasıyla kısa filmler çekerek basit bir başlangıç yapan del Toro, kısa sürede büyüyerek 2000’lerin başındaki çizgi roman sinema sahnesinin belirleyici bir özelliği haline geldi.
İspanya İç Savaşı’ndan yabancılara ve korku türüne olan hayranlığına kadar pek çok konuyu konu alan filmlere yer verecek kadar büyüdü. Bir noktada kendisine, filmin canlı uyarlamalarını yönetmesi önerildi. Hobbitfilmler yaptı ve sekiz Akademi Ödülü kazandı.
Doğum gününde, bana göre Guillermo del Toro’nun en iyi beş filmine hızlıca bir göz atalım.
5. Hellboy II: Altın Ordu (2008)
Bu kişisel bir liste, o yüzden katılmıyorsanız beni dava edin. Del Toro’nun Hellboy uyarlamalarından oluşan kısa üçlemesindeki ilk filmi o zamanlar cesur, esprili ve benzersiz gelse de, 2004’ten bu yana o kadar çok taklit ortaya çıktı ki, nitelikleri artık o kadar da parlak görünmüyor.
Bu devam filmi için durum böyle değil. Del Toro, animatronik, kuklacılık ve diğer pratik efektlerden oluşan tuhaf ve harika bir dünya yaratmak için tüm del Toroizmlerini ikiye katlıyor. Sonuç, bugün sık sık karşılaştığımız süper kahraman CGI’nın zorluğu arasında hala tamamen benzersiz hissettiren, canlı bir doğaüstü dünyadır. Ah, Ron Pearlman da her zamanki gibi oyuncu kadrosundan ilham alıyor.
4. Suyun Şekli (2017)
istemeyerek de olsa dahil ettim Suyun Şekli bu listede. Dürüst olmak gerekirse ben sinemayı sakarin ve tamamen yüzey seviyesinde buluyorum. Ancak del Toro’nun kritik sevgilisine yağan tonlarca ödülü görmezden gelmek zor.
Kredinin hak ettiği yerde kredi verin, bir Soğuk Savaş gerilim filminin karşısında yer alan ve müzikal unsurlar içeren, insansı bir amfibinin (del Toro’nun favorisi Doug Jones tarafından canlandırılan) sessiz bir bekçiye (Sally Hawins) aşık olmasının hikayesi, Oscar seçmenleri için pek de sıkıcı bir seçim değil. Ve birçoğu bundan etkilendi. Belki de bir şans daha vermeliyim.
3. Şeytanın Omurgası (2001)
Şimdi listenin asıl kısmına geldik. Şeytanın Omurgası del Toro’nun İspanya İç Savaşı’nın karmaşık konusunu ele almaya yönelik ilk girişimiydi. 1939’da savaşın sonunda geçen film, yetimhanede yalnız bırakılan genç bir uzunluğun, savaşta daha önce ölen bir uzunluğun hayaleti tarafından ziyaret edilmesini konu alıyor.
Del Toro’nun en iyi özelliği, Kolombiyalı yazar Gabriel García Márquez’in örneklediği büyülü gerçekçilik edebi geleneğini beyaz perdeye taşıma yeteneğidir. Gerçeküstü korkuyla gerçekçi travmayla buluşuyor. Bu, del Toro’nun kendi gerçekliğimizi açıklığa kavuşturmak için yaratıcı süslemeyi kullanma konusundaki dehasının erken bir örneğidir.
2. Pinokyo (2022)
Disney’in alaycı bir para kapma amacıyla kendi sevilen Pinokyo filmini yeniden canlandırdığı bir yılda, del Toro klasik hikayenin sevilen bir yeniden tasavvurunu yaratmayı başardı. Del Toro, olayı Faşist İtalya’da kuruyor ve Geppetto’nun kuklayı yaratma motivasyonunun savaşta bir çocuğunu kaybetmenin acısından kaynaklandığını tespit ediyor.
Geleneksel hikayenin yanı sıra, del Toro’nun ölümden sonraki yaşamın görkemli bir üslup tasvirini yaratmaya yönelik kendi eklemeleri de var. Nihai sonuç, daha önce Pinokyo’nun hiçbir versiyonuna benzemeyen bir sonuçtur. Klasik bir çocuk masalını ele alan ve yaşam, ölüm ve savaş üzerinde katarsis bulan kişisel bir hikaye.
1. Pan’ın Labirenti (2006)
Sadece bu olabilir. Del Toro ikinci kez İspanya İç Savaşı’nı ele aldı; bu kez olay Franco’nun tiranlığı altındaki yıllara dayanıyor. Bu sefer del Toro’nun büyüsü, küçük bir kız olan Ofelia’nın, kendisini kayıp bir prensesin reenkarnasyonu olduğu vaadiyle mistik bir labirentin içine çeken büyülü bir faun keşfetmesiyle ortaya çıkar.
Del Toro’nun karanlık peri masalı, yeteneklerinin zirvesidir. Panın labirenti savaşın tüm büyüsüne, tüm travmasına ve şaşırtıcı tasarıma sahip. Ofelia, savaşın iğrenç dehşeti ve büyülü alternatif dünyasının rahatsız edici aynalı dehşeti arasında gezinirken, yarattığı en kasvetli ortamlardan biri.
