Tatar köyünde, meskeninin yaklaşık 2 dönümlük bahçesi elma, armut, kiraz, erik, badem, vişne, şeftali, ayva, üzüm, fındık ve ceviz ağaçlarıyla dolu olan Özdemir, yazın meyve yemek için gelen konuklarını ise 32 yıl evvel birinci diktiği ceviz ağacının gölgesinde ağırlıyor.
El arabası ile su taşıdığı ağaçlarına itinayla bakan Özdemir, konutunun çatısının altına yerleştirdiği kovalarda biriken yağmur suyunu da ağaçlarını sulamakta kullanıyor.
Evli ve beş çocuk babası Özdemir, ağaçları çok sevdiğini, yediği meyvelerin çekirdeklerinden ağaçlarını yetiştirdiğini anlattı.
“Fidan dikmeyi bırakamıyorum”
Çekirdekleri evvel plastik kaplara diktiğini, büyüyen fidanları daha sonra kendi bahçesinde, tarlalarının kenarında ya da boş gördüğü yerlerde toprakla buluşturduğunu belirten Özdemir, “Ağaç dikmeyi çok seviyorum, çekirdekleri dikmeyince rahat edemiyorum. Diktiğim ağaçları elimle suluyorum. Vaktimi bu ağaçlarla geçiriyorum. Bir adam sigara içer, ‘Niye içiyorsun?’ diye sorulunca, ‘Bırakamıyorum’ der ya ben de fidan dikmeyi bırakamıyorum.” diye konuştu.
Yetiştirdiği meyvelerden herkes yiyor
Meyve ağaçlarından hiçbir ticari beklentisinin olmadığını vurgulayan Özdemir, en büyük mutluluğunun ise meyvelerin kuşlar ve beşerler tarafından yenmesi olduğunu söz etti.
Tek kuralının ağaçlara ziyan vermemek olduğunun altını çizen Özdemir, kelamlarına şöyle devam etti:
“Öyle kiloyla miloyla bir şey yok, meyve satmam ben. Gelsinler, toplasınlar yesinler, yemek özgür. Çocuklarım, onların arkadaşları, eş dost geliyor buraya. Onlara meyve ikram ediyorum. Ağacın yanından geçenlere de istedikleri kadar meyve alabileceklerini söylüyorum. Kâfi ki kısımlarını kırmasınlar. ‘Geçmişlerinin canına değsin’ deseler bana kâfi. Bu ağaçlarda kuşların da nasibi var. Kuşlar meyveleri yerken onları seyrediyorum. Meyveleri yiyorlar, sonra ağızlarını üst kaldırıyorlar. Demek ki üste dua ediyorlar. Onları seyretmekten keyif alıyorum.”
“Geçmişlerin canına değsin derseler rahat uyurum”
Boş arazi bırakmadığını, bu yıl buğday da ektiğini söyleyen Özdemir, “Bu yıl mahsulümüz âlâ. Her tarafı ekiyorum. Devlet bize hoş dayanaklar de veriyor. Aşık Veysel ‘Benim yarim kara topraktır’ diyor ya benim yarim de bu toprak. Ben 75 yaşındayım, daha ne kadar yaşayacağım. Ben öldükten sonra buradan meyve yiyen beşerler ‘Geçmişlerinin canına değsin’ derse ben mezarda rahat uyurum.” dedi.
“Ormanı sevmeyen vatanı da sevmez”
AA’nın haberine nazaran; Özdemir, insanlara buldukları her yere meyve fidanı dikmelerini tavsiye ederek, şunları kaydetti:
“İnsanlar meyve ağaçları diksin, ormanı sevsin. Ormanı sevmeyen vatanı da sevmez. Ağacını, meyveni, ormanı, bayrağı seversen, vatanını da rahat seversin. Ben vatanım için bayrağım için şehit düşmeye de hazırım. Herkes meyvesini diksin, ormanına sahip çıksın.”
