1945 yılında Şanlıurfa’da doğan 77 yaşındaki Fatma nine, sinema üzere hayat öyküsünü paylaştı.
Hayat öyküsünü anlatan Fatma nine, doğduğunda annesi Elif ve babası Hasan üzere nüfüsa kayıt ettirilmedi.
Diğer yandan 1949 yılında tekrar Şanlıurfa’da Ramazan ve Zeliha Yavuz çiftinin Ekrem ismini verdikleri çocukları dünyaya geldi. Zeka geriliği olan Ekrem bebek ise babası Ramazan tarafından ‘Bu çocuk askerlik yapamaz’ denilerek nüfusa kaydedilmedi.
1975’te evlendi
Fatma nine, hemşehrisi olan ve kendisi üzere nüfus cüzdanı bulunmayan Ekrem’le dini nikah kıyarak 1975 yılında evlendi. Çift, daha sonra Şanlıurfa’dan göç ederek Adana’ya yerleşti. Çiftin ise hiç çocukları olmadı.
Ekrem dede hasta olunca doktora bile gidemedi
İnşaatlarda çalışan, askere gitmeyen, oy kullanmayan, hatta hasta olunca doktora bile gitmeyen Ekrem dede, yaşı ilerleyince de semt pazarlarında demlik tamir ederek eşiyle birlikte geçimini sürdürdü.
Hiç kimlik sorulmadı
Ayrıca kimliksiz yaşlı ikili hayatı boyunca ne bir polis ne de bir asker tarafından durdurularak kimlik sorulmadı. Mahalledeki komşuları tarafından kimlik çıkartılmak istenen yaşlı adam 2019 yılında kaymakamlığa başvurdu.
Ekrem dede vefat etti
Ancak geçtiğimiz yılın Kasım ayında akciğer enfeksiyonu rahatsızlığı nedeniyle Ekrem dede kimliğine kavuşamadan hayatını yitirdi. Cenaze kimliksiz olduğu için de bir müddet ailesine teslim edilmedi lakin daha sonra Ekrem dedenin kaymakamlığa kimlik için başvurduğu anlaşıldı ve cenaze Keyifli Mezarlığı’na defnedildi.
Fatma nine için hayat zorlaştı
Fatma nine hayat arkadaşını kaybedince bir başına ortada kaldı. Mahalledeki komşularının yardımıyla geçimini sağlayan Fatma ninenin hayatı, yaşının ilerlemesi nedeniyle daha da zorlaştı.
‘Ay Lav Yu’ sineması akıllara geldi
Ölen anne, baba ve eşinin de kimliği olmayan bayanın öyküsü akıllara Sermiyan Midyat’ın yazıp yönettiği ‘Ay Lav Yu’ adlı sineması getirdi.
“Tek isteğim kimliğimin olması”
İHA’nın haberine nazaran; hiç kimliğinin olmadığını ve bu yüzden de hastaneye gidemediğini belirten Fatma nine, gözyaşlarını tutamayarak şu kelamları söyledi;
“Benim hiç kimliğim olmadı. Annemin, babamın, eşimin hiç kimliği yoktu. Köy yerinde kimse evvelce kimlik sormuyordu lakin artık soruyorlar.
Kimliğim olsa cebime katıp doktora gideceğim ve ‘al bu benim kimliğim, bana bak’ diyeceğim. Tedavi olmak istiyorum.
Şeker beni öldürüyor. 10 yıldır bu türlü çekiyorum. Doktora gittim kimlik istedi. Kimlik olmayınca bana bakmadılar.
Tek isteğim kimliğimin olması. Kimliğim olsun ben de vatandaş olacağım. Ben hastaneye gidiyorum kimlik istiyorlar sonra geri konuta geliyorum.”
