Avrupa Komisyonu, Bosna-Hersek’e Avrupa Birliği’ne katılmak için resmi aday ülke statüsü verilmesini, ancak daha fazla reform yapılması şartıyla tavsiye etti.
AB Komisyonu Başkanı Ursula von der Leyen Çarşamba günü yaptığı açıklamada, “Bugün [Komisyonun] kolej kararında Bosna-Hersek’e aday statüsü verilmesini önerdik.”
“Gürcistan’ın Avrupa perspektifini de kabul ettik, bu nedenle değişim rüzgarı bir kez daha Avrupa’da esiyor ve bu ivmeyi yakalamamız gerekiyor.”
Duyuru, hassas güç paylaşım sistemini tehdit eden siyasi çekişmeler ve etnik gerilimlerde aylardır artış görülen Balkan ülkesi için ileriye dönük jeopolitik bir adımı temsil ediyor.
Bosna neredeyse yirmi yılını AB’nin bekleme listesinde geçirdi: ilk olarak Haziran 2003’te “potansiyel” bir AB adayı olarak tanımlandı ve resmi başvurusunu Şubat 2016’da yaptı.
Bu yılın Haziran ayında Avrupa Konseyi, Bosna’ya aday statüsü vermeye “hazır” olduğunu doğruladı ve Avrupa Komisyonu’ndan demokrasi, hukukun üstünlüğü, temel haklar ve kamu yönetimi ıslahat.
2022 raporunun, komşuluk ve genişlemeden sorumlu Avrupa Komiseri Olivér Várhelyi tarafından Çarşamba öğleden sonra sunulması planlanıyor.
A sızdırılmış sürümBelgede, Komisyon’un talep ettiği şartlar arasında adli ıslahat, çıkar çatışmalarının önlenmesi, yolsuzluk ve organize suçla mücadele, göç yönetimi, medya özgürlüğü ve işkence ve kötü muameleye karşı önleyici mekanizmaların oluşturulması konuları üzerinde durulacağı öne sürülüyor.
Tavsiyenin 27 AB ülkesi tarafından oybirliğiyle onaylanması gerekiyor.
AB liderleri Bosna’nın adaylığını onaylarsa, Balkan ülkesi resmi aday ülkeler olarak Arnavutluk, Kuzey Makedonya, Karadağ, Sırbistan, Türkiye, Ukrayna ve Moldova’ya katılacak.
Arnavutluk ve Kuzey Makedonya, karmaşık ve uzun süren katılım sürecindeki en ileri iki ülkedir. açıldıktan sonra Temmuz ayında resmi müzakereler Katılım müzakereleri 35 fasla ayrılmıştır.
Sırada Gürcistan ve Kosova var. Gürcistan verildisözde “Avrupa perspektifi” reformların getirilmesini beklerken, bazı üye devletler hala cumhuriyeti tanımasa bile Kosova genellikle potansiyel bir aday olarak görülüyor.
Üç cumhurbaşkanı olan bir ülke
Bosna Hersek, kanlı iç savaşlardan doğmuş, kendine özgü bir siyasi sisteme sahip bir ülkedir.
1945’ten 1992’ye kadar Bosna, hızla parçalanan ve yedi bağımsız devlete bölünen çok uluslu Sosyalist Federal Yugoslavya Cumhuriyeti’nin bir parçasıydı.
Bosna’nın üç ana etnik grubu -Doğu Ortodoks Sırpları, Katolik Hırvatlar ve Müslüman Boşnaklar- etnik temizlik, toplu tecavüz ve toplama kamplarına dönüşen bir iç çatışmanın içine çekildi.
Başkent Saraybosna da dahil olmak üzere şehirleri, sivillerin gelişigüzel bombardımanı ve keskin nişancılığı da dahil olmak üzere yıllarca süren kuşatma savaşına maruz kaldı.
Savaş 100.000 kayıp verdi, iki milyon insan ya mülteci oldu ya da ülke içinde yerinden edildi ve Temmuz 1995’te Srebrenica’da Boşnakların soykırımı ile sonuçlandı.
Şiddeti sona erdirmek amacıyla ABD tarafından desteklenen 1995 Dayton Barış Anlaşmaları, Bosna’da iki ana idari birim kurdu: Sırpların çoğunlukta olduğu Sırp Cumhuriyeti (SC) varlığı ve çoğunluğu Boşnak-Hırvat olan BH Federasyonu ( BHF).
Bu, toplam 136 bakanla 14 farklı hükümetten oluşan karmaşık bir sistemle sonuçlandı.
Devlet düzeyinde, Bosna’nın her bir üyenin üç etnik gruptan birini temsil etmek üzere dört yıllık bir dönem için seçilmesi ve özünde ülkenin başbakanı olan bir Bakanlar Kurulu ve başkanı ile üçlü bir cumhurbaşkanlığı vardır. ve kabineleri.
Dayton barış anlaşmasıyla kurulan karmaşık sistem, çok hassas bir güç dengesini bozdu ve çoğu zaman etnik gruplar arasında kaynayan gerilimler nedeniyle baskı altına girdi.
Bu yılın başlarında, Bosnalı Sırp çoğunluklu tarafın milletvekillerinin ülkenin geri kalanından ayrı bir yargı kurulması yönünde oy kullanmasının ardından siyasi bir kriz patlak verdi, bu adım ayrılıkçı ve yasa dışı olmakla kınandı.
Dayton Barış Anlaşmalarının sivil yönlerinin uygulanmasını denetlemekten sorumlu Yüksek Temsilci Christian Schmidt, daha önce Bosnalı-Sırp liderleri sistematik olarak barış anlaşmasının hükümlerine meydan okumakla ve federal hükümete verilen yetkileri gasp etmeye çalışmakla suçlamıştı.
Rusya’nın Ukrayna’yı işgali ayrıca maruz farklı hizipler arasındaki kırılmalar. 2 Ekim seçimlerine hile karıştırıldığı iddiaları gölge düşürdü. kitlesel protestolara yol açtı.
