Eski dışişleri sekreteri Liz Truss, Muhafazakar Parti’nin liderlik yarışmasını kazandı ve 6 Eylül Salı günü resmi olarak Birleşik Krallık’ın yeni Başbakanı olarak Boris Johnson’ın yerini aldı.
Avrupa Birliği ile ilişkiler konusunda Brüksel’deki genel görüş, ondan çok az şey beklendiği ve çıtanın o kadar düşük olduğu ve onu gerçekten hayal kırıklığına uğratamayacağı yönünde. Yeni bir lider her zaman bir sıfırlama fırsatıdır, ancak Truss, Birleşik Krallık Brexit müzakerecisi olarak geçmişteki rolünden Birleşik Krallık-AB ilişkisine bir bagaj getiriyor. Ayrıca, İngiltere’nin iki ana müttefikine karşı sürekli olarak zayıf diplomatik beceriler ve siyasi dikkatsizlik gösterdi.
Fransa’nın dost mu yoksa düşman mı olduğu sorulduğunda, kışkırtıcı bir şekilde “jürinin hala dışarıda” olduğunu söyleyerek müttefikleri üzdü ve büyük olasılıkla muhalifleri memnun etti. Benzer şekilde, Truss Blinken ile ilk kez karşılaştığında, konuşma pek diplomatik değildi. Churchill’den bu yana Transatlantik ittifakının değişmezi olan ABD-İngiltere özel ilişkisini sorguladı ve ilişkinin özellikle özel olduğu fikrini desteklemek için birkaç somut örnek gördüğünü söyledi.
Bu bölümler onun çalışma şeklini özetliyor: sonuçları düşünmeden maksimalist pozisyonları benimseme eğilimi ve bozulma, doğaçlama ve dürtüsellik için bir iştah. Ancak siyasette, algılar önemlidir ve Batı cephesinin birlik ve koordinasyon göstermesinin beklendiği savaş zamanlarında, kilit müttefikleriniz hakkında bu tür yıkıcı açıklamalar yapmak akıllıca değildir. Ukrayna’da savaş devam ederken, önlenebilir çatışmalar için enerjiyi boşa harcamayı bırakmak mantıklı olabilir, ancak bu düşünceye karşı dayanıklı görünüyor. Bu nedenle, gerçekçi olarak, Truss’un AB ve “sürekli Brexit” kavramı ile bir çatışma rotasında kalması muhtemeldir. — yerel halk desteğini artırmak için AB ile düzenli ve kasıtlı olarak tartışmalara yol açmak —büyük olasılıkla İngiltere-AB ilişkilerini desteklemeye devam edecek.
Yine de, güvenlik ve savunma işbirliği cephesinde temkinli iyimserlik için nedenler var.
kafes yeniden atanan Ben Wallace Savunma Bakanı olarak görev yaptı ve şimdiye kadar dışişleri bakanlarıyla ilişkileri geliştirme konusunda yetenekli olduğunu kanıtladı. Bir savunma satıcısı olan Wallace, yabancı meslektaşlarıyla pragmatik ve ikna edici bir şekilde nasıl ilişki kuracağını biliyor. Ayrıca, Ukrayna’daki savaş, Avrupalılar arasında işbirliği için acil bir zorunluluğu temsil ediyor ve Truss altında Ukrayna’ya verilen destek kesinlikle azalmayacağından, en azından Ukrayna konusunda daha fazla koordinasyon ve diyalog için bir fırsat penceresi var. Diğer cephelerde savunma işbirliği söz konusu olduğunda, Truss’un güçlü kurumsal gözetim altında işbirliği formatlarını desteklememesi muhtemeldir. AvrupalıKomisyon, İngiltere ile AB’nin yürütme organı arasındaki kayalık ilişki göz önüne alındığında.
AB ortaklarıyla savunma işbirliğinin ikili temelde veya daha küçük ülke gruplarıyla (örn. İngiltere liderliğindeki İtalya ve İsveç ile gelecekteki Tempest savaş uçağını geliştirme projesi ) en azından kısa vadede AB yapıları ve AB markalı girişimler altında değil. Bugüne kadar, AB liderliğindeki savunma projelerinde üçüncü taraf katılım kuralları oldukça kısıtlayıcıdır ve Birleşik Krallık için özel bir muamele öngörmemektedir. Bununla birlikte, bu tür kurallar kesin olarak belirlenmiş değildir ve katkıda bulunma konusunda güçlü bir istekliliğe sahip kilit ortakların ihtiyaçlarını karşılamak için esnek olabilirler, ancak Birleşik Krallık sahip olmakhenüz göstermek için Bu tür bir faiz. “Avrupa Siyasi Topluluğu”nun Ekim ayındaki ilk toplantısı – Fransa Cumhurbaşkanı Macron tarafından önerilen bir girişim –Birleşik Krallık’ın katılmaya davet edildiği, AB ile üçüncü ülkeler arasındaki, özellikle savunma ve güvenlik alanında olmak üzere, işbirliği biçimlerini tartışmak için yeni bir forumu temsil edecek.
Avrupalılar, daha güçlü bir Avrupa savunması için Birleşik Krallık’ın katılımını gerektirdiğinin çok iyi farkındalar. Savunmada herkes kıta üzerinde Birleşik Krallık’ın gemide olmasını istiyor, bu nedenle Truss için asıl zorluk, bu angajmanı kendi ülkesinde politik olarak kabul edilebilir hale getirmektir. Avrupa’da bir savaş olduğu gerçeği yeterince iyi bir neden olarak hizmet etmelidir, ancak ciddi iç meseleleri ele almanın aciliyeti, AB ile ilişkilerin arka planda geri çekilmesine neden olmalı ve Truss’a Avrupa ile bir ilişki içinde biraz daha fazla manevra alanı sağlamalıdır. en azından savunma ve güvenlik işbirliği cephesinde, partisindeki muhafazakarlarla uyumlu olması gerekmeyen bir moda.
Anı yakalayacak mı? Jüri hala dışarıda.
Isabella Antinozzi, Londra merkezli bir savunma ve güvenlik düşünce kuruluşu olan Royal United Services Institute’de (RUSI) Araştırma Analisti ve Avrupa Dış İlişkiler Konseyi’nde (ECFR) Araştırma Görevlisidir.
