İşte memleketler arası alakalar bu türlü karmaşık bir şey.
NATO’nun genişlemesi, Türkiye’nin onayına bağlı.
Türkiye ise PKK’nın Avrupa’dan atılmasını kaide koşuyor.
40 yıl evvel kelamım ona “Marksist-Leninist” olarak kurulan terör örgütü, bugün varlığını NATO’nun genişleme eforuna bağlıyor.
Bir tanesi de çıkıp “Kahrolsun ABD emperyalizmi” diyemiyor.
İşte Proxy olmak bu türlü bir şey (bu Proxy lafı de uygun tuttu, burada tam karşılığı “ayakçı” demek. Bir ülkenin kullandığı devlet dışı örgüt, o ülkenin ayakçısı, yerdeki postalı demek)
Kırk yıl evvel savunduğun unsurları bugün savunamazsın fakat kendini hala anti-emperyalist göstermekten de vazgeçmezsin.
Emperyalizmle teğe bir gayret eden, emperyalizmin suikast timi gönderdiği öndere de hakaret edersin.
Fakat senin “solculuğuna” hiç halel gelmez.
Kendini hala özgürlük savaşçısı ilan edebilirsin hatta Batı’nın en steril demokrasisinin başbakanı senin üzere bir terörist örgütü kurtarmak için istifa etmeyi bile göze alabilir.
Dünyaya hala solun arkaik gözüyle bakarsanız bu türlü saçmalarsınız işte.
Siyasi partileri kadro fiyat üzere tutarsanız ve değişen dünyaya karşın görüşleriniz değiştirmezseniz gerçeklikten her gün biraz daha uzaklaşırsınız.
Elbette ortada bildiğimiz manada sağ-sol diye bir şey kalmadı. Mevcut hengame, dünyanın her yerinde her an savaş çıkarıp bundan ziyan görmeyen, Pentagon’da oturup binlerce insanın vefatına karar verebilen, istediği yerde sonları değiştirebileceğini, canı isterse yeni bir ulus devlet kurup, bir başkasını yıkabileceğine inan küreselcilerle, mevcut topraklarında bu cins oyunlara kurban olmadan yaşamaya çalışan, lakin kaçınılmaz derecede de bu küreselciler bağımlı hale gelmiş ulus-devletler ortasında sürüyor.
Güneyimize bir garnizon devlet kurmaya karar veren küreselcilerin “ulusların yazgılarını tayin hakkı” için çalıştığını sanmak da yeni solun hali pür melalidir. Türk milliyetçiliğini sağ, Kürt milliyetçiliğini sol sanmak da bizim solculara düştü…
Bu bağımlılıktan kurtulmak hakikaten mümkün mü? Nereye kadar mümkün?
Bilmem farkında mısınız? Her ne kadar her şeyimizin yerli ve ulusal olmasını istesek de, bugün dünyada hiçbir ülke başkalarından izole olarak yaşayamaz. Hatta izole epeyce küreselciler için daha kolay av olur. Hakikaten Rusya üzerinde de bunu uygulamaya çalışıyorlar.
Küreselciler hangi saiklerle hareket ediyorlar? Bir sonraki adımları nedir? Putin’den sonra daha kimleri kışkırtıp, kimleri birbirine düşürmeyi planlıyorlar? Burnumuzdaki adaları silahlandırmaya çalışan, topraklarına yeni askeri üsler kurdukları Yunanistan Başbakanını neden Kongre’de Türkiye’nin Yunanistan hava alanının tekraren ihlal ettiğini ve Kıbrıs’ta iki devletli bir tahlilin ‘kabul edilemez’ olduğunu söylediği sırada 3 dakika ayakta alkışlıyorlar?
Rusya Dışişleri Bakanı Sergey Lavrov gerçek söylüyor: “Batı evvel yaptırımlar uyguluyor, sonuçlarını sonra düşünüyor.” ABD yaptırımları nedeniyle artık dünyanın gündemdeki en kıymetli sorun “dünyanın çeşitli bölgelerine besin tedarikinin nasıl yapılacağı” haline geldi. Türkiye de Rusya ile işbirliği yapıp bu sorunu çözmeye çalışıyor. Meczubun attığı taşı kuyudan çıkarmaya çalışıyor. Pekala, bu ABD’nin umurunda mı? ABD bundan hayati bir halde etkileniyor mu? AB’nin besin güvenliği ABD’nin ne kadar umurunda?
ABD için evvelden beri yapılan bir benzetme vardı “mahallenin iri yarı ancak yarım akıllı ergeni”
Onunla bununla anlamsız arbedeler çıkaran bir ebleh…
Artık o ergen akıllandı, kendi hengame etmiyor, fitne sokup mahalleyi birbirine düşürüyor.
@kalemciler
