Gazetemiz müellifi Mustafa Balbay, bugünkü “Seçimin gündemi ne olacak?” başlıklı yazısında, iktidarın seçim gündemi için arayışta olduğunu yazdı.
İktisadın nasıl düzeleceğine ait sorunun ikinci sırada olduğunu belirten Balbay, “İktidar ortakları şunda anlaşmış durumda: Seçim takvimi başladığında halk, “Ne olacak bu iktisadın hali” sorusu dışında öbür bir probleme boğulmuş olmalı!” tabirlerini kullandı.
Balbay’ın yazısının ilgili kısmı şöyle:
“Başlık, iktidarın karşılığını aradığı bir numaralı soru. İktisadın nasıl düzeleceği sorusu bile ikinci sırada. Çünkü iktidar ortakları şunda anlaşmış durumda:
Seçim takvimi başladığında halk, “Ne olacak bu iktisadın hali” sorusu dışında öbür bir meseleye boğulmuş olmalı!
Evvelki gün CHP İstanbul Vilayet Lideri Canan Kaftancıoğlu’nun birkaç saatliğine bile olsa tutuklama ile yüz yüze kalması, dün İstanbul Belediye Lideri Ekrem İmamoğlu’na “hapis”, “görevden alma” davasının 21 Eylül’e ertelenmesi gündemi doğal olarak değiştirdi.
Bütün bunların üstüne AKP Genel Lideri, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın, ismine başındaki unvanlarla hiç de örtüşmeyen bir üslupla muhalefete seslenmesi eklenince yakın geleceğin gündemini öngörmek sıkıntı değil:
İktisat dışında her şey!
***
Ankara’da konuşulan şu:
Erdoğan’la Bahçeli iktisadın görünür gelecekte düzeltilemeyeceği konusunda hemfikir. Elde var Nebati’nin gözleri!
Seçime giderken milletin geçim kederi dışında öteki bir mevzuyu düşünmesinin en önemli yeri, “beka sorunu”!
Evvelki seçimlerde de gündeme gelen beka sorunu bu defa de denenecek. Bunun göstergeleri var. Biri Suriye’ye operasyon! Geçmişte de terörle çaba için Irak’a, Suriye’ye hudut ötesi operasyonlar yapıldı. Bunda kıymetli kriter, gizlilik! O denli ki askerler siyasilere bilinmeyen haberi verince sızıyor diye son anda bildirme yolunu seçiyorlardı. Artık nerdeyse davul zurna ile duyuruluyor. En yetkili ağızlardan yakında Suriye’ye operasyon yapılacağı demeci geliyor. Bunun devamı malum. Diyecekler ki “Biz memleketin beka sorunu ile uğraşıyoruz. Muhalefetin kaygısı halkın ekonomik zahmetlerini suistimal etmek.”
Terörle çaba bütün yurttaşların ortak tasası. Fakat bunun iç siyasette kullanımı istismara giriyor!
İsveç ve Finlandiya’nın NATO üyeliğine Türkiye’nin vereceği cevabın da iç siyaset koktuğunu görüyoruz. Soralım:
Bu iki ülkenin teröre takviye verdiğini NATO’ya girmek isteyince mi anladınız?
Şayet kabul edilemez adımları varsa, bunun vaktinde sorun yapılması gerekmez miydi?
Aşikâr ki bu husus bir müddet tansiyonlu tutulacak, onlardan birtakım kelamlar alınca “İskandinavya’yı dize getirdik” denecek!
AB ile tansiyonun nedeni de tekrar “dış güçlere” karşı memleketin çıkarlarını savunma arayışının kesimi.
Muhalefeti kendi içine hapsetmek…
Dışarıdan beka sorunu yaratmak…
Dış bahisleri iç siyaset gereci yapmak…
SADAT’la saadet aramak…
Bütün bunlar ekonomiyi unutturmaya kâfi mi?
Özünde yetmez… Yetmez lakin halkın şöyle bir korkuya evrimle tehlikesi de var:
Ya daha berbat olursa?!
İşte bu noktada seçmen bugün için öngörülmesi güç bir ikileme sürüklenebilir.
O nedenle muhalefetin durum saptaması ile yetinmemesi gerektiğini sıklıkla vurguluyoruz.
Telaffuzlar hem halka itimat vermek hem de güçlü bir iktidar değişikliğinin gelmekte olduğunu göstermek istikametinde olmalı.
Örneğin “kaçacaklar” yerine şu daha tesirli olmaz mı:
Kaçamayacaklar!”
