Papalık tarafından 19 Mart’ta yayınlanan yeni bir ‘Apostolik Anayasa’ Pazar günü yürürlüğe girecek ve John Paul II’nin 1989’dan beri yürürlükte olan ‘Pastor Bonus’unun yerini alacak.
Yeni Anayasa kısmen, Ekim 1962’den Aralık 1965’e kadar süren İkinci Vatikan Konsili sırasında alınan kararların bir devamıdır ve burada mevcut olanlar inanç ve gerçek hayatı birbirine yakınlaştırmaya yönelik acil ihtiyacı vurgulamıştır.
Ama aynı zamanda dokuz yıllık Papa Francis’in papalığının meyvesidir: Kilisenin yapısını düzene sokmak, onu yozlaşmış unsurlardan arındırmak ve adından da anlaşılacağı gibi, onu en çok kilisedekilere yaklaştırmak için devam eden bir çaba. ihtiyaç.
Apostolik Anayasa
En devrimci yenilik, Curia’nın organlarının ve organlarının sıradan insanlara açılmasıdır. kadın. Bu, bir süre önce duyurulan bir değişiklikti. Ama gerçekten gerçekleşirse, Vatikan’da çok önemli bir değişikliği temsil edecek.
İkinci en önemli değişiklik, İnanç Doktrini Cemaati’nin yerini alacak olan ve Papa’nın başkanlığında bir ‘evanjelizasyon sözlüğü’nün kurulmasıdır.
Bu sembolik bir seçimdir ve Müjde’nin öğrencilere yayılmasına emanet edilen birincil rolün bir işaretidir. Yeni Anayasa’nın önsözünde “Rab İsa’nın öğrencilerine verdiği görev budur” der.
“Bu yetki, Kilise’nin bugünün dünyasında her bir kişiye ve tüm insanlığa sunabileceği ilk hizmeti oluşturmaktadır.”
Yeni anayasa aynı zamanda Küçüklerin Korunması için Papalık Komisyonu’nu da İnanç Doktrini sözlüğüne yerleştiriyor. Eski Papa Joseph Ratzinger’in af dilemek zorunda kaldığı Münih Piskoposluğu’nda işlenen yaklaşık 500 suistimal skandalından birkaç ay sonra geldi.
Geçen yıl, Fransız Kilisesi’nde (Ciase) Çocukların Cinsel İstismarına İlişkin Bağımsız Komisyonun iki buçuk yıldan fazla bir süredir yürüttüğü soruşturmanın sonucu olan bir rapor da kargaşaya neden oldu. 1950’den 2019’a kadar yaklaşık 3.000 Katolik rahip ve din adamının 216.000 kurbanı sayıldı. Bu da eksik bir liste olabilir.
Müjdeleme Bakanlığı’na ek olarak, yeni anayasa, eski Apostolik Elemosinery’nin yerini alarak, sadaka hiyerarşisinde üçüncü olan Hayırseverlik Hizmeti için bir Dicastery kurar.
“Dicastery,” der, “dünyanın herhangi bir yerinde yardım işini yürütür ve Roma Pontiff adına onlara yardım eder. verilecek yardımı bizzat bertaraf edin.” Kısacası, Aziz Petrus Obolus da dahil olmak üzere Vatikan’ın fonlarını yönetmekten sorumlu olacak: sadıklar tarafından yapılan nakit teklif.
Yakın zamanda, Londra’da bir mülkün satın alınması için bu fon için yaklaşık 160 milyon Euro’nun alındığı ortaya çıktı ve bu, Vatikan’ın mali yönetimi hakkında soruları gündeme getirdi. Skandalın bir sonucu olarak, ilk kez bir kardinal, Angelo Becciu, Devlet Sekreterliği’nde zimmete para geçirmek ve görevi kötüye kullanmakla suçlanarak sıradan bir mahkemede yargılandı.
Bundan önce, cinsel istismar iddiaları üzerine Ekonomi Bakanlığı başkanlığından ayrılmak zorunda kalan kardinal George Pell’in skandalı vardı.
Yolsuzluk, suistimal ve İncil’in ilkelerine aykırı davranışlar, Vatikan’da göreve başladığından beri Francis’in ilgi odağı olmuştur. Cezaları sertleştirmeyi ve suç olarak kabul edilebilecekleri genişletmeyi amaçlayan kilise hukukunda önemli reformlar yapılmıştır.
Anayasa’nın başlattığı bir diğer değişiklik, cemaat ve meclislerin sona ermesi, bu da kiliselerin tek başına faaliyet göstermesinin önünü açması: toplamda 16 ve görünüşe göre hepsi eşit derecede kanunî öneme sahip.
Anayasa’nın 12. Maddesi, Roman Curia’nın Devlet Sekreterliği’nden, “hepsi hukuken eşit” olan devlet dairelerinden ve organlardan oluştuğunu belirtir. Böylece, artık Devlet Sekreterliğinin iki bölümü, dokuz cemaat ve Papa Francis göreve geldiğinde mevcut olan 12 Papalık Konseyi değil.
Bu, Vatikan’ın yönetim organı olan Roman Curia’nın 500 yılda beşinci kez reformu: Mart 2013’te kardinaller tarafından talep edilen ve Papa Francis’in kendisini ilk görevden itibaren adadığı devasa bir görev. göreve başladığı gün.
Toplum hakkında daha doğrudan bilgi sahibi olmaktan sevindirici haber değerlerinin yayılmasına kadar Kilise’ye verebilecekleri katma değer nedeniyle, sıradan bireylerin katılımını “vazgeçilmez” olarak tanımlar.
Meslek krizi
Bazıları bu açıklığı, kilisenin son yıllarda çektiği meslek krizinin bir sonucu olarak da okuyor ve giderek daha az insan bu durumu kabul ediyor. rahip olma yolu.
“Bağlantı görecelidir”, Fr. Milano Piskoposluğu Ruhban Okulu rektörü Enrico Castagna, Euronews’e verdiği demeçte. “İkinci Vatikan Konsili bize cemaat olarak anlaşılan bir Kilise veriyor, burada meslekten olmayanlar boş kalan boşlukları doldurmaya hizmet etmiyor, daha ziyade ne olursa olsun öyle kalan bir değer getiriyor.”
5,1 milyon vaftiz ile Avrupa’nın en kalabalık şehri olan Milano Başpiskoposluğu iyi bir turnusol testidir. 1970’den bu yana inananların sayısı yaklaşık bir milyon artarken, rahiplerin sayısı yüzde 30 azaldı.
2012 yılında 157 ilahiyat öğrencisi vardı; şimdi 106 tane var. COVID bu süreci hızlandırdı: Pandemiden önce yılda ortalama 20 seminer öğrencisi giriyordu, karantinalardan sonra 10’a düştü.
Ancak Castagna, “İncil propagandası yapılmamalı. Aksine çekici bir dinamiğe, bir şekilde cezbeden, İncil’in etrafında bir hayatın güzelliğini gösteren canlı bir topluluğa ihtiyaç var.”
Bu bağlamda, Papa Francis’in temel bir rol oynadığını söylüyor: “Yolunu İkinci Vatikan Konseyi’ne dayandırdı. Bu aydınlık ardından devam etti. Ama daha da güçlü bir şekilde. bir Konseyin ilkelerini uygulamak on yıllar alır. Burada, Apostolik Anayasa temel bir adımdır.”
Bu, hem teorik hem de pratik açıdan Papa Francis’in Kilise Islahatı’na yıllar süren taahhüdünden sonra gelen bir adımdır ve Vatikan’ın emrinde belirleyici bir dönüm noktasını temsil edebilir.
