Büyük bir İskandinav araştırması, donmuş embriyoların kullanımıyla doğan çocukların, diğer yöntemlerle doğan çocuklara göre daha yüksek kanser riski altında olabileceğini öne sürüyor.
Gerçekte kansere yakalanmış çocukların mutlak sayısı düşük olsa da, araştırmacılar, bulgularının doğurganlık kliniklerini, embriyoların dondurulup çözülmesinin gelecek nesillerin sağlığını nasıl etkileyebileceği hakkında daha fazla şey öğrenilene kadar “her şeyi dondur” yaklaşımından uzaklaştırmaya yönlendirmesi gerektiğini söylüyorlar. .
Avrupa’da yaklaşık 12 çocuktan birinin şu anda tüp bebek (IVF) dahil olmak üzere doğurganlık tedavilerinden sonra doğduğu tahmin edilmektedir.
Bu tip yardımcı üreme teknolojisi (ART), laboratuvarda insan yumurtası ve sperminden embriyoların oluşturulmasına ve üç gün sonra hastanın rahmine transfer edilmesine olanak tanır.
Ancak giderek daha sık olarak, IVF embriyoları çözülmeden ve hamilelik için implante edilmeden önce birkaç ay – veya yıllar boyunca – dondurulur.
Açık erişim dergisinde yayınlanan çalışmaları için PLOS Tıpİsveç’teki Göteborg Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, Danimarka, Finlandiya, Norveç ve İsveç’teki yaklaşık 8 milyon çocuktan alınan tıbbi verileri analiz etti.
Bunların 22.630’u donmuş çözülmüş embriyo transferinden sonra doğanlar da dahil olmak üzere 170.000’den fazlası ARKA kullanımından sonra doğdu.
Araştırma, donmuş çözülmüş embriyo transferinden sonra doğan çocukların, taze embriyo transferinden sonra doğan ve herhangi bir doğurganlık tedavisi görmeden doğan çocuklara göre yaklaşık 1,6 ila 1,7 kat daha yüksek kanser riskine sahip olduğunu buldu.
Mutlak sayılarda, hala çok az: diğer iki kategoride 1.000 çocukta 1.5’ten daha azına kıyasla, donmuş bir embriyo transferinden sonra doğan 1000 çocuktan sadece 2’si kanser olmaya devam edecek.
Göteborg Üniversitesi’nde kadın doğum ve jinekoloji profesörü ve araştırmanın ortak yazarlarından Christina Bergh, Euronews Next’e verdiği demeçte, “Aslında bu artış oldukça mütevazı. Ve bu ebeveynler için oldukça güven verici: Çocukların çoğu sağlıklı” dedi. .
Bu neden önemli?
Yine de ekip, donmuş çözülmüş embriyo transferi kullanılarak doğan çocukların sayısı arttığından ve birçok ülkede artık taze embriyo transferlerinden sonra doğan çocukların sayısını aştığından, bulguların dikkate değer olduğunu söylüyor.
Önceki araştırmalar, donmuş embriyo transferlerinden sonra doğan bebeklerin, makrozomi (veya 4 kg’ı aşan doğum ağırlığı) riskinin de yüksek olduğunu ve bunun kendisinin daha yüksek çocukluk kanseri riski ile ilişkili olduğunu gösteriyor.
Bununla birlikte, embriyoların dondurulması uygulaması ile çocukluk kanseri riski arasındaki herhangi bir doğrudan bağlantı üzerine yapılan araştırmalar, çelişkili sonuçlar göstermiştir.
Araştırmacılar, bunun kısmen bu tür çalışmaların sınırlı boyutundan kaynaklanabileceğini söylüyor – çünkü çok az çocuk gerçekten kanser geliştiriyor – ve ülkeler arasındaki kanser kayıt uygulamalarındaki farklılıklar.
Yeni çalışmalarının ana gücünün, yüksek kaliteli sağlık kayıtları ile bilinen dört İskandinav ülkesinde otuz yıla kadar bir süre boyunca doğan popülasyonlara bakarak geniş örneklem büyüklüğü olduğunu savunuyorlar.
Ancak yazarlar, yeni çalışmalarının donmuş embriyo transferlerini çocuklukta artan kanser riski ile kesin olarak ilişkilendiremeyeceğine dikkat çekiyor. Verinin gözlemsel olduğunu ve genetik, ebeveyn önyargısı sağlığı ve yaşam tarzı gibi diğer faktörlerin göz ardı edilemeyeceğini belirtiyorlar.
Lösemi ve beyin tümörleri
Ekip, ARKA ve spontan gebe kalma sonrası doğan çocuklar arasında, dondurulmuş embriyo transferi ve taze embriyo transferinden sonra doğan çocuklar arasında ve donmuş embriyo transferinden sonra doğan çocuklar ile spontan gebe kalma arasındaki kanser riskini karşılaştırdı.
Embriyo evresi, anne yaşı, doğum sırası, cinsiyet, doğum ağırlığı ve bebeklerin tek mi yoksa katları mı olduğu gibi olası değişkenleri hesaba kattılar.
Analizleri, donmuş çözülmüş embriyo transferinden sonra doğan çocukların, taze embriyo transferinden sonra doğan ve ARKA’nın yardımı olmadan doğan çocuklara göre daha yüksek kanser riski altında olduğunu gösterdi.
Tek bir grup olarak analiz edildiğinde (dondurulmuş-çözdürülmüş transfer ve taze embriyo transferinden sonra doğanlar dahil), ancak herhangi bir ARKA tipinin kullanımı kanser riskinde artış göstermedi.
Bu çalışmada bulunan en yaygın kanser türleri lösemi ve merkezi sinir sistemi tümörleriydi.
Çalışma, “FET’ten [dondurulmuş çözülmüş embriyo transferi] sonra doğan çocuklarda olası daha yüksek kanser riskinin nedeni bilinmiyor” diyor.
“Her çocukluk kanseri türünün kendi risk faktörü profili vardır, ancak birçok çocukluk kanserinin embriyonik kazalardan kaynaklandığı ve uterodan kaynaklandığı düşünülmektedir”.
Araştırmacılar, araştırma büyük olmasına rağmen, dondurularak çözülmüş embriyo transferinden sonra doğan ve daha sonra kanser geliştiren çocuk sayısının düşük olması (48 vaka) olduğundan, bu durum analizin istatistiksel gücünü sınırlayabileceğinden, bulgularının dikkatle yorumlanması gerektiğini vurgulamaktadır. .
Yine de, bulgular donmuş çözülmüş embriyo transferi ile ilgili endişeleri artırabilir ve ekip, prosedür ile artan kanser riski ve böyle bir riskin altında yatan herhangi bir biyolojik mekanizma arasındaki olası bir bağlantıyı doğrulamak için gelecekteki araştırmalara ihtiyaç olduğunu söylüyor.
‘Cryo-bebeklerde’ daha yüksek kanser riskine ne sebep olabilir?
Bergh, Euronews Next’e verdiği demeçte, üç hipotez olduğunu söyledi.
Dondurma prosedürünün kendisinin kanser riski üzerinde bir etkisi olabilir.
Endometrial bir faktör olabilir; donmuş bir embriyo alan kadınların rahminin astarının, doğurganlık tedavileri tarafından taze bir embriyo transferi alanlara göre genellikle çok daha az uyarılması gerçeğiyle ilgili bir şey.
Yumurta toplama ve IVF’den sadece birkaç gün sonra embriyo transfer edilenlere, üretebilecekleri yumurta sayısını artırmak ve en az bir döllenme şanslarını en üst düzeye çıkarmak için genellikle sadece haftalarca süren bir hormonal rejim verilir.
Veya hem donma hem de çözülme sürecinden kurtulan embriyoların hayatta kalmak için en uygun oldukları ve daha yüksek doğum ağırlıklarını da açıklayabilecek “daha fazla büyüme faktörüne sahip oldukları” gerçeğiyle ilgili olabilir, dedi Bergh.
“Aşırı büyümeye neden olan hormonlar ve büyüme faktörleri ile bir bağlantı olabilir” dedi. “Çünkü kanser, belirli hücrelerin bir tür aşırı büyümesidir, dolayısıyla kanser ve aşırı büyüme arasında bazı benzerlikler vardır”.
Bulguların ebeveynler arasında alarma neden olmaması gerektiğini, ancak donmuş embriyo transferlerinin “kolaylığını” tercih eden doğurganlık kliniklerinde ruh arayışını tetiklemesi gerektiğini söyledi – çünkü bunlar hafta sonları ve tatil günleri dışında planlanabiliyor.
Çalışma notları, Amerika Birleşik Devletleri’nde dondurulmuş embriyo transferlerinin oranı 2015’ten bu yana ikiye katlandı ve şu anda tüm embriyo transferlerinin dörtte üçünden fazlasını oluşturuyor.
Bergh, “Mesajımız, başka nedenlerle değil, tıbbi nedenlerle (embriyoları) dondurmanız gerektiğidir” dedi. IVF prosedüründen sonra hastaların aşırı uyarıldığı vakalar, bir transferi geciktirmek için geçerli bir neden olduğunu söyledi.
“Çalışmamız, kriyo bebeklerde kanser riskinin daha yüksek olduğunu, ancak taze embriyo transferlerinden gelen bebeklerde olmadığını gösteriyor. Ve her şeyi dondur yaklaşımları konusunda biraz daha dikkatli olmalısınız”.
