“Eşim de birebir kısımda, ikimiz de Remzi’yi çok severdik. Onun üzere sevdiğim öğrencilerle otomobile atlar, köy köy gezerdik. Güleryüzlü, efendi ve saygılıydı.”
Bartın Üniversitesi Tarih Kısmı’ndan Doç. Dr. Hasan Hüseyin Güneş, Amasra’daki maden ocağı kazasında hayatını kaybeden eski öğrencisi Remiz Özçelik’i bu türlü anlatıyor.
İşçi Sıhhati ve İş Güvenliği Meclisi’nin 2021 datalarına nazaran geçen sene en az 2 bin 170 emekçi çalışırken hayatını kaybetti. Ölen emekçilerin yüzde 10’u, 18-27 yaş ortasındaydı. DW Türkçe’nin aldığı bilgiye nazaran, Bartın’ın Amasra ilçesinde Türkiye Taşkömürü İşletmesi’ne ilişkin maden ocağındaki grizu patlaması sonucu hayatını kaybeden 41 personelin de birden fazla, 30 yaşın altındaydı. Onlardan biri de 25 yaşındaki Remzi Özçelik’ti.
Bartın’ın Kozcağız Beldesi’ne bağlı 650 nüfuslu Mamak köyünden Remzi Özçelik, çok programlı liseden mezun olduktan sonra üniversite okuyup okumamak konusunda kararsız kalmıştı. Ama sonra imtihana girmeye karar verdi ve kazandı. Bartın ve civarında yaşayan gençlerin tercih ettiği üzere o da Bartın Üniversitesi’ni yazdı, Tarih kısmına kaydoldu.
Özçelik’e Osmanlıca, Farsça ve Osmanlı Kurumları Tarihi dersleri veren Hasan Hüseyin Güneş, öğrencisinin üniversite seyahatine yaptığı tanıklığı DW Türkçe’ye anlattı.
“Çok sevinmiştik, devlet işi sonuçta”
Remzi Özçelik, heyecanla girdiği üniversitede dersleri devam ederken bir gün İstanbul Sabiha Gökçen Havalimanı’nda çalışmak üzere demirci alınacağını öğrendi. Arkadaşı Soner Terzi, iş teklifinin yeterli olduğunu, maddi sebeplerden ötürü Özçelik’in üniversite kaydını dondurup İstanbul’da çalışmaya gittiğini söylüyor:
“Pist imalinde demirci olarak çalıştı. Burada en ağır iş, demircilerin işidir. En ağır işte çalıştı.”
Demircilik işi bitti, madencilik işi çıktı. Bartın’da 2019 yılının Şubat ayında maden ocağına personel alınacağı haberi geldi. Müracaata İstanbul’da havalimanında birlikte çalıştığı Bartınlı arkadaşı Soner ile gittiler:
“Ben, iki ağabeyim ve Remzi yazıldık. ‘Bize çıkmaz ancak bahtımızı deneyelim’ dedik. Bizlere çıkmadı fakat ona çıktı. Çok sevinmiştik. Devlet işi sonuçta.”
Mamak Köyü Muhtarı Fatih Özdemir, maden işçiliğinin Bartınlı aileler için “gelenek” üzere olduğunu, müracaat açılır açılmaz gençlerin yazıldığını söylüyor. Üniversite hocası Hasan Hüseyin Güneş ise “İşe girmek zorunda kaldı. Üniversiteye gelen çocukların birden fazla iş fırsatı buldu mu çabucak başvuruyorlar” diyor.
“Madenci için daha güzel olacak inşallah”
Remzi Özçelik’in de üyesi olduğu Genel Maden Emekçileri Sendikası’nda patlamadan bir hafta evvel seçim vardı. Sendika seçimlerini, Özçelik’in de desteklediği küme kazandı. 7 Ekim günü yaşadığı memnunluğu, arkadaşı Soner’le paylaşmıştı. Yeni idareyle bir arada çalışma şartlarının güzelleşeceğini umuyordu:
“Desteklediğimiz taraf kazandı. Sevincimiz onun içindi. Ben de en çok çalışma yapanlardan biriydim.”
Bartın Üniversitesi Tarih Kısmı öğrencisi, madende çalışmaya başladıktan bir yıl sonra ise evlendi, bir çocuk sahibi oldu. Doç. Dr. Güneş’in anlatımına nazaran, cenazesinde bir ortaya gelen üniversite arkadaşları, Remzi’ye “Niye madene gideceksin, ağır iş. Sabret biraz. Derslerini ver, sonra KPSS’ye girersin” dediklerini anlattılar birbirlerine. Genç maden personeli, “Benim için endişelenmeyin” demişti onlara. Ailesi de maden personeliydi. Amcaları Türkiye’de, dedesi Almanya’da 10 sene madende çalışmıştı.
Çalışmaya başlayınca tüm derslerini verecek vakti olmadı. Hasebiyle üniversiteden mezun da olamadı. Köyünde yapılan cenaze merasimine üniversiteden üç öğretim üyesi, devlet erkânından ise İçişleri Bakanı Süleyman Soylu, Ulaştırma ve Altyapı Bakanı Adil Karaismailoğlu ve AFAD Lideri Yunus Sezer katıldı.
Köy Muhtarı Fatih Özdemir’in de Özçelik’in hocası Hasan Hüseyin Güneş üzere, Remzi’nin kelamı geçtiğinde aklına birinci gelen “güleryüz” oluyor. Bir de genç nüfusun maden işçiliğinden tıpkı aile büyükleri üzere kopamadıkları gerçeği. Muhtar Özdemir’in söylediği üzere:
“Zonguldak ve Amasra madenleri alımları farklı yapılıyor. Amasra’ya daima gençler geliyor. Askerliğini bile yapmamış olanlar geliyor. Ölenlerin hepsi genç. Madenden besleniyoruz biz. Maden personelliği, bizim alınyazımız…”
