Marsilya’nın 13. bölgesinde, quartiers nord (kuzey mahalleleri) Bir profesör, coğrafya programını yürüttüğü liseye doğru yürüyor. Kısa bir süre duraklayıp yolu işaret ediyor.
Yakındaki başka bir okula bakarak, “Macron ziyaret ettiğinde oraya gitti” dedi. Gözlerini devirip başını salladı ve öğrencilere baktı. “Bunun sadece politika olduğunu biliyorlar, herkes biliyor.”
çeyrekler kuzeyiMarsilya meselesi onlarca yıldır siyasi söylemin konusu olmuştur.
Son haftalarda Fransa’da çete şiddeti alevleniyor. 29 Eylül’de 4. bölgedeki bir eczanenin önünde arabadan açılan silahlı saldırıda iki adam öldürüldü. Eylül ayı başlarında 24 yaşındaki bir öğrenci, yatak odasında sınava çalışırken başıboş bir kurşun onu öldürdü. Ağustos ayı sonlarında Nîmes’te uyuşturucu bağlantılı bir silahlı saldırıda on yaşındaki bir uzunluk öldürüldü.
Macron devletin geri döneceğine söz verdi çeyrekler kuzeyi Marsilya. Ancak uzmanlar, bu ifadenin aslında şu anda orada olmadığını ima ettiğini öne sürüyor.
Bir toplu dava bu konuyu mahkemeye taşımaya çalışıyor.
‘Ölmeme hakkına sahipsiniz’
Mathieu Croizet davanın avukatı. Kar amacı gütmeyen, gençleri destekleyen bir kuruluş olan Vicdan’ın başkanı Amine Kessaci ile konuşuyordu. çeyrekler kuzeyi ve Fransa civarında. Kessaci, şiddet konusunda devleti daha fazla sorumlu tutacak yasal dayanakların olup olamayacağını sordu.
“Yıllar önce Réunion’da (Hint Okyanusu’ndaki bir Fransız adası) Fransız devletinin köpekbalığı saldırılarını önlemek için pek bir şey yapmadığı bir dava olduğunu hatırladım ve adı verilen özel bir davada vardı. özgür özgürlük Croizet, “Bu, iki koşulu gerektiren bir işlem türüdür” dedi. “Acil bir durum olmalı ve insan hakları ihlali olmalı… Buna dayanarak ilk davayı açmaya karar verdik.”
Mahkemeye gidebilmek için davanın ilk ‘filtreden’ geçmesi gerekiyor; burada hakim bu iki koşulun mevcut olduğunu tespit ediyor. İlk iki deneme başarısız oldu. Şimdi üçüncüsü üzerinde çalışıyorlar.
Davadaki temel argüman devletin güvenlik hakkını ihlal ettiğidir.
Croizet, “Bu çok açık, ancak Fransız iç güvenlik kanununda güvenliğin bir insan hakkı olduğu yazıyor” dedi. “Güvenlik olmadan insan olarak hiçbir haktan yararlanamazsınız; örneğin evinizde mahremiyet hakkı, gelip gitme hakkı, hareket etme hakkı, huzurlu bir yaşam hakkı; kullanabilirsiniz’ T.”
Yatak odasında vurulan öğrenci Socayna’nın durumu buna örnek teşkil ediyor.
Croizet, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 2. maddesi olan yaşama hakkının da ihlal edilebileceğini savunuyor.
“Madde 2 yaşama hakkına sahip olduğunuzu söylüyor, bu da ölmeme hakkına sahip olduğunuzu ima ediyor” dedi. “Yaşama hakkı aynı zamanda tehditsiz yaşamaktır… Devletin tehdidi önlemek için hiçbir şey yapmadığını, barış içinde yaşama hakkını ihlal ettiğini gösteriyoruz.”
Trop Jeune Pour Mourir (Ölmek İçin Çok Genç) derneğinin kurucusu Hassen Hammou; şiddeti sona erdirmek ve toplumsal sorunlara çözümler üretmek için çalışan bir grup. çeyrekler kuzeyiMarsilya’da – grubun ek kaynak ve destek talebinde bulunduğunda devlet hizmetlerinden hiçbir geri dönüş almadığını söylüyor.
“Devletin yardım edemeyeceğini düşünmüyorum… tam tersi… Devletin yardım edebileceğini düşünüyorum ama yapmıyorlar” dedi. “Cumhurbaşkanı Marsilya’ya mahalleye geldi ve [konuştu]… ama söylem asla eylemlerin yerini alamaz.
Bir diğer iddia ise, Fransa’nın Anayasal Çevre Şartı’nda yer alan, sağlıklı bir çevrede sağlıklı bir yaşam yaşama hakkını ihlal eden “şiddet içeren kirlilik” konusunu özetlemektedir.
Croizet, “Projelerde yaşayan insanların başka bir tür kirliliğe, yani şiddetten kaynaklanan kirliliğe maruz kalması gerektiği sonucuna varabileceğimizi düşünüyorum” dedi. “Sağlıklı bir çevrede sağlıklı bir yaşam sürmedikleri açık, çünkü şiddet bir sürü başka tıbbi soruna yol açabilir… ve bu ortamda kansere ya da kalp hastalığına yakalanma olasılığınız daha yüksek olabilir çünkü çok kötü bir ortamda yaşıyorsunuz. stresli ortam. Sağlıklı olmayan bir ortamda yaşamanın ileride pek çok etkisi olacaktır.”
‘Devlet onları terk etti’
Mahkemede tartışılamasa da Croizet, Fransa’nın ulusal sloganı liberté, égalité, fraternité’nin (özgürlük, eşitlik, kardeşlik) temel direklerinden biri olan eşitlik ilkesinin ihlaline de değindi.
“Son 30 yıldır politikacılar devletin projelere geri dönmesi gerektiğini söylüyor, bu da devletin orada olmadığı anlamına geliyor” dedi. “Devletin projelerde yaşayan insanları terk ettiğini söylediğinizde bu, projede yaşayan insanlara eşit davranılmadığı anlamına geliyor, çünkü devlet ortalıkta yok.”
Fransa’da ırk, din ve etnik kökene ilişkin verilerin toplanması yasa dışıdır. Ama gelire dayalı istatistikler var.
Croizet, “Projelerdeki insanların geliri düşük… temelde ayrımcılığa maruz kalıyorlar” dedi. “Devlet onları terk etti, bu objektiftir, objektif bir gerçektir.”
Lille Üniversitesi’nde sosyoloji profesörü olan Eric Marlière, suçun doğrudan devlete yüklenebileceği fikrine katılmıyor.
“Bu özellikle Fransız devletinin başarısızlığı mı? Hayır,” dedi.
Ancak Marlière, her ne kadar çok yönlü ve çeşitli olsa da temel nedenleri ekonomik, sosyal ve politik olarak özetliyor ve bu nüfusun politikacılar tarafından büyük ölçüde göz ardı edildiğini savunuyor.
“Bu nüfusun acısı, acısı, istekleri ve ihtiyaçları politikacılar tarafından çok nadiren dikkate alınıyor” dedi. “Bütün bunlar güçlü bir adaletsizlik duygusu anlamına geliyor.”
