20. yüzyılın başında Amerika Birleşik Devletleri’nde, iş adamı Joseph Pulitzer ve William Randolph Hearst arasındaki şiddetli gazete savaşının hararetinde, yeni bir arka plan sahneye çıktı: gazete çizgi romanları.
Hearst ve Pulitzer giderek daha sansasyonel manşetlerle birbirlerini desteklemeye çalışırken, Pulitzer’in sayfalarında kafası kazınmış, dişleri kırılmış ve sarı gecelikli küçük bir çocuk görünmeye başladı. New York Dünyası.
Kendisine verilen isimle “Sarı Çocuk” ilk kez karikatürist Richard Outcault tarafından 1895’te Outcault’un okulda kadroda olduğu sırada yaratıldı. Dünya.
Karakter, New York’a giden İrlandalı bir apartman holiganıydı ve çizgi roman, şakacı mizah ve sosyal yorumlarla doluydu.
Okuyucular ona hayrandı. Yellow Kid’in olduğu bir dönemde gazetenin her sayısını satın almak için dışarı fırladılar. DünyaHaftada birkaç kez Sarı Çocuk çizgi filmlerini yayınlamaya başladı.
Bu, karikatürün rakibinin satışlarını artırdığını fark eden Hearst’ün dikkatini çekti. Cebinin derinliklerine uzandı ve Outcault’a gemiden atlayıp gazetesine katılması için büyük miktarda para teklif etti.
18 Ekim 1896’da “Sarı Çocuk” ilk kez Gazete’de yayımlandı. New York Dergisi, düzenli ve devam eden bir gazete karikatürü haline geldi – artık sıklıkla dünyadaki ilk gazete çizgi romanı olarak anılıyor.
İmajı o kadar her yerde mevcut hale geldi ki, Sarı Çocuk dönemin magazin gazeteciliğinin maskotu haline geldi, Journal’ın satışlarında önemli bir artış sağladı ve farkında olmadan “sarı gazetecilik” terimine ilham verdi.
Peki bu gerçekten dünyanın ilk gazete çizgi romanı mıydı? Birçok uzman bunun aşırı basitleştirme olduğunu söylüyor.
Karikatürler ve Çizgi Romanlar
ABD’li karikatür tarihçisi Allan Holtz, “Sözde ‘ilklerin’ çoğunda olduğu gibi, sular meşgul muhabirlerin isteyeceğinden çok daha bulanık” dedi. Euronews Kültürbir e-postada.
“American Newspaper Comics” kitabının yazarı şöyle devam etti: “Yellow Kid’e ya da daha doğrusu Yellow Kid’in başrol oynadığı Hogan’s Alley’e verilen tartışmasız tek başlık, son derece başarılı ilk gazete karikatür dizisiydi.”
Holtz’un endişeleri çizgi romanların tanımlayıcı özelliklerinden kaynaklanıyor; bunlar bir hikaye anlatan çok panelli karikatürler ve genellikle gazete veya dergilerde yayınlanıyor.
Holtz, Yellow Kid’in çoklu panel formatını nadiren kullandığını söyledi. Genellikle tek bir panel tercih edildi, bu da onu bir çizgi roman değil, bir karikatür haline getirecekti.
Avrupa’da Sarı Çocuk’tan önce birçok çizgi film vardı ancak Holtz bunların gazetelerden değil dergi ve kitaplardan geldiğini söylüyor.
Örneklerden bazıları arasında ilk kez 1867’de İngiliz mizah dergisi Judy’de yayınlanan Birleşik Krallık’tan “Ally Sloper” çizgi romanı yer alıyor.
Kurgusal karakter, ev sahibinden ve borçlu olduğu diğer alacaklılardan kaçınmak için ara sokaklarda “eğimli” olarak bulunabilir.
Fransa’da “La Famille Fenouillard”, 1889 yılında burjuva aileleri hedef alan “Le Journal de la Jeunesse” adlı haftalık bir derginin sayfalarında ilk kez ortaya çıktı.
Hiciv karikatürü, burjuva ailesinin dünyayı dolaşırken yaşadığı maceraları konu alıyordu.
Ancak tüm bunların vaftiz babası, ilk kez 1832 yılında kitap halinde yayımlanan “Mösyö Vieux Bois” adlı İsviçre çizgi romanı olarak kabul ediliyor.
Görünüşe göre yazarının izni olmadan “Bay Obadiah Oldbuck’un Maceraları” olarak İngilizceye uyarlandı ve 1849’da New York’lu bir yayıncının kitabıyla Amerika Birleşik Devletleri’ne ulaştı.
Popüler kültür mirası
Orijinal çizgi romanın hangi çizgi film olduğuna bakılmaksızın, kesin olan şey şu ki, Sarı Çocuk kültürel bir fenomendi ve ABD’de popüler kültür üzerinde kalıcı etkisi olan “komik gazetelere” olan tutkuyu harekete geçirmişti.
1908’e gelindiğinde çizgi roman günlük bir film haline geldi. San Francisco Chronicleve ülke çapındaki gazeteler okuyucuları kopya satın almaya ikna etmek için yeni hikayeler ortaya atıyorlardı.
Charles Schulz’un “Fıstık”ı, Jim Davis’in “Garfield”ı ya da Bill Watterson’un “Calvin & Hobbes”u gibi en ünlü çizgi romanlardan bazıları sayfaların ötesine geçerek filmlere, TV şovlarına ve ticari ürünlere taşınarak yaşamlarında kültürel mihenk taşları haline geldi. kendi hakkı.
Avrupa’da Fransa’nın “Asteriks ve Dikilitaş” ve Belçika’nın “Şirinler” gibi çizgi roman kahramanlarına adanmış tema parkları, heykeller ve müzeler bulunmaktadır.
Günümüzün en yeni ve en popüler çizgi romanlarından bazıları, milyonlarca okuyucunun ilgisini çeken “xkcd” ve “Cumartesi Sabahı Kahvaltı Gevreği” gibi web çizgi romanlarıyla bugün çevrimiçi olarak bulunabilir.
