Rusya’nın Ukrayna’ya saldırısı hızla altı ayın işaretine yaklaşıyor.
İşgal, Avrupa’daki yaşamın birçok yönünü – yaşam pahalılığı ve artan enerji fiyatları dahil – etkilerken, spor dünyasını da etkiledi.
Yönetim spor organları genellikle siyasetten uzak durur, ancak devam eden savaş sporun tarafsızlığına son verdi.
Uluslararası Olimpiyat Komitesi, UEFA ve FIFA dahil olmak üzere birçok takım ve uluslararası kuruluş, Ukrayna ile dayanışma içinde olduğunu ifade etti ve Rusya ve Beyaz Rusya’dan gelen yarışmacılara çok sayıda kısıtlama getirdi.
Ukraynalı yerli ve eski profesyonel futbolcu, Andriy Şevçenko, en son İtalyan ağır sikletleri Genoa CFC’nin baş antrenörüydü.
AC Milan’ın en iyi forvet oyuncusu olarak toplam 175 gol attı ve 2004’te imrenilen Ballon D’Or’u kazanan üçüncü Ukraynalı oldu.
Dört çocuk babası siyasete yabancı değil, 2012’de Ukrayna federal seçimlerine aday olduğunu açıkladı, ancak partisi parlamentoda herhangi bir sandalye elde edemedi.
Bugün, 45 yaşındaki savaştan zarar gören ülke için bağış toplama girişimlerini teşvik etmek için ünlü statüsünü ödünç veriyor.
Halkının Rusya’nın işgaline direnme mücadelesini temsil ederken, Euronews Uluslararası Muhabirine konuştu Analise Borges.
Röportajın tamamı:
Başarılar ve zaferler dünyasından geliyorsunuz, futbol dünyasını sarstınız. Ve bugün, yıkım ve yerinden edilmeyle karşı karşıya olan bir ülke hakkında konuşmak için buradasınız. Bu durumda olacağınızı ve bunun ülkenizin başına geleceğini hiç düşündünüz mü?
Andriy Şevçenko: Evet, inanmak zor. Her şeyin 2014’te başladığı doğru, ilk olarak [Kırım’ın] ilhak edilmesiyle ve çatışmanın ilk kısmı olan Donetsk’teki savaşla.
Hala hatırlıyorum, iki hafta önce ailemle çok konuşuyordum, ablamla, annemle konuşuyorduk, düşünüyorduk, ne yapacağımızı konuşuyorduk.
Ama ben inanamadım ve ailem hayır, bunun imkansız olduğunu, olabileceğine inanmıyoruz diyordu. Amerika Birleşik Devletleri büyükelçiliğinin, İtalyanların, tüm Avrupa büyükelçiliklerinin Kiev’den, Ukrayna’dan uzaklaşmaya başladığını gördük, işte o zaman gerçekten endişelenmeye başladık.
24’ü sabahı savaş başladığında, annemden bir telefon aldım. Ve hemen annemin beni aradığını gördüğümde, gerçekten kötü bir şey olduğunu anladım.
Telefonu açtım ve annemin sesini duydum, ağlıyordu ve savaşın başladığını söylüyordu. Bu… Hayatımdaki en zor zamandı.
O zamandan beri, bizim için her şey değişti.
İnanması zor, benim için spor hiçbir zaman gerçekten siyasete ya da savaşa bağlanmamıştı, her zaman çatışmalardan uzaktı.
Sporun insanlar için farklı bir mesajı olduğu için insanları bir araya getiriyor, insanları birleştiriyor… ve saldırganlık yok, adil oyun çok önemli.
Spor dünyası da bu savaştan etkilenmiştir. Nasıl tepki verdiğini görmek oldukça sıra dışıydı. Rus takımlarının ve sporcularının müsabakalardan men edildiğini veya katı tarafsızlık kuralları çerçevesinde oynamalarına izin verildiğini gördük. Birçok analist, Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinin spor dünyasını bir taraf seçmeye, daha politik olmaya zorladığını söylüyor. Buna katılıyor musun? Ve bunun şu anda önemli olduğunu düşünüyor musun?
Andriy Şevçenko: Tabii ki. Dediğim gibi sporun çok güçlü bir mesajı var, özellikle gençlere, genç nesile ve ayrıca dünyaya, saldırganlığa karşı birlikte duruyoruz.
FIFA ve UEFA, savaş başladığından beri tüm Rus takımlarını birçok müsabakadan ve Rus kulüplerini herhangi bir müsabakadan men etme kararlarında çok güçlüydü, bu açık bir mesajdı ve buna kesinlikle katılıyorum.
Birçoğu Rus sporcuları öne çıkmadıkları ve savaşa karşı konuşmadıkları için eleştiriyor. Bunun hakkında ne diyorsunuz? Bugün bu işgale karşı kampanya yürüten daha fazla Rus atlet olması gerektiğini düşünüyor musunuz?
Ben insanları yargılamam. Hepimiz çok farklıyız. Ama bence güçlü bir insansan, hayatını yaşamak ve kendine adil olmak istiyorsan kendini ifade etmelisin.
Bu saldırganlığa karşı hep birlikte durup yüksek sesle konuşmalı ve hep birlikte olmalıyız.
Çoğu Ukrayna’yı terk etmek zorunda kalan yerinden edilmiş milyonlarca insana olağanüstü bir tepki gördük. Avrupa’da, Suriye veya Ortadoğu’nun diğer bölgelerindeki diğer krizlerden gelen insanlara gösterilen tepkiden oldukça farklı olan, bu insanlara yardım etmek, onları barındırmak için olağanüstü bir istek var. Böyle mi hissettin? Bunu fark ettin mi?
Dürüst olmak gerekirse, bence sadece bir durum size kişisel olarak dokunduğunda bunun için çok şey hissetmeye başlıyorsunuz. Bu çatışma, bu durum hakkında daha fazla endişelenmemiz gerekiyor.
Dünyanın bir an önce tepki vermesi gerekiyor. Biliyorsunuz, benim için geleceği görebiliyorum, birlikte durmalı ve dünyadaki bu saldırganlık ve saldırganlığa derhal tepki vermeliyiz.
Bazıları sizin gibi atlet olan, her şeyini bırakmış, eski hayatlarını terk etmiş ve şimdi Rusya’ya karşı silahlarla savaşan Ukrayna halkına bir mesajınız var mı? Ve zaferleriniz için, güzel kariyeriniz için, Ukrayna’yı unutmamanın, bu çatışmadan uzak durmamanın önemi hakkında sizi çok iyi tanıyan dünya insanlarına.
Dünyaya mesajım, savaşın başlamasından bu yana altı aydan fazla zaman geçti ve tabii ki savaşın farkındalığı, dalgalar gibi – inip çıkıyor.
Ama benim mesajım savaş var ve bu durum çok kritik. Her gün insanlar umutlarını, evlerini ve hayatlarını kaybediyorlar.
Çok yardıma ihtiyaçları var. Kayıtsız kalmayın. Birçoğunuzun şimdiden çok yardımcı olduğunu biliyorum. Ve bunun için herkese teşekkür etmek istiyorum.
Ancak Ukrayna’nın daha fazla yardıma ihtiyacı olduğunu da biliyorum. Ve lütfen kayıtsız kalmayın. Halkım için her zaman birlikte olduk. Yakında Ukrayna’ya gideceğim ve mesajım her zaman “Sláva Ukrayíni!” olmuştur.