Rusya, Ukrayna’daki savaşında üstünlük sağlamak için nükleer güç kullanma tehdidini defalarca dile getirdi.
Başkan Vladimir Putin açıkladığında kısmi seferberlikBu ay yedek kuvvetlerin yüzde 100’ü, Moskova’nın çatışmada nükleer silah kullanmaya hazır olduğuna dair ince örtülü bir tehdit daha yayınladı.
21 Eylül’de televizyonda yayınlanan konuşması, Ukrayna ordusunun doğudaki en büyük ikinci şehri olan Kharkiv çevresindeki toprakları yeniden ele geçirmek için sürpriz bir karşı saldırı başlatmasından günler sonra geldi.
Putin, “Ülkemizin de çeşitli imha araçlarına sahip olduğunu ve ülkemizin toprak bütünlüğü tehdit edildiğinde Rusya’yı ve halkımızı korumak için elimizdeki tüm imkanları kullanacağımızı hatırlatmak isterim” dedi. .
“Bu bir blöf değil,” diye ekledi.
Yorumlar ateşledi alarm ve öfkeBatı’da, ABD Başkanı Joe Biden Rusya’yı “pervasızca” ve “sorumsuzca” tehditler savurmakla suçluyor.
Biden, Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’na “Nükleer bir savaş kazanılamaz ve asla verilmemelidir,” dedi ve her iki ülkenin de 1968 Nükleer Silahların Yayılmasını Önleme Antlaşması’na uyma yönündeki Soğuk Savaş taahhüdünü yineledi.
Peki, Rusya’nın elinde hangi nükleer silahlar var ve bunlar ne kadar yıkıcı olabilir?
Stratejik nükleer silahlar
Nükleer silahlar, Amerika Birleşik Devletleri’nin Hiroşima ve Nagazaki’ye attığı iki atom bombasının Japon şehirlerini harap ettiği ve anında on binlerce insanı öldürdüğü 1945’ten beri hiçbir savaşta kullanılmadı.
Brown Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Kıdemli Öğretim Üyesi Nina Tannenwald, “Bu, 76 yıllık bir nükleer silah kullanmama geleneğidir. Ve bu, nükleer çağın en önemli özelliğidir ve biz bunu gerçekten böyle tutmak istiyoruz.” ABD’de, Euronews Next’e söyledi.
Bombalamaların dehşeti, dünyayı nükleer caydırıcılık çağına sokarak şok etti; burada “güçler” bu tür silahları geliştirmek için yarışırken, bunların kullanımının insanlık için felaket olacağını bile bile – ve bu nedenle onları birbirine karşı kullanmaktan kaçındı.
Bugünlerde Rusya, yaklaşık 6.257 nükleer savaş başlığıyla dünyanın en büyük nükleer cephaneliğine sahipken, ABD 5.550’ye sahip olduğunu kabul ediyor. Silah Kontrol Derneği tarafından Ocak ayı bilgi notu.
Bunlardan sözde “stratejik” silahlar – en yüksek verime sahip olanlar – denizaltılara, bombardıman uçaklarına ve kıtalararası balistik füzelere yerleştirildi.
Nükleer caydırıcılık üzerine bir kitap yazan Tannenwald, “Stratejik nükleer silahlar büyük şehirleri yıkan şeylerdir” dedi.
“Bunlar inanılmaz derecede yıkıcı silahlar. Stratejik silahlarla bir nükleer savaşa girersek, bu aslında her iki ülkede de medeniyetin sonu olur.”
Daha küçük taktik nükleer silahlar
Ancak Rusya’nın nükleer savaş başlıklarının yaklaşık 2.000’i kısa menzilli, sözde “taktik” nükleer silahlardır ve ülke çapındaki depolama tesislerinde saklanır.
Bunlar, savaş alanında birlik oluşumlarına, tanklara veya askeri tesislere ve sığınaklara karşı kullanılmak üzere tasarlanmış çok daha küçük nükleer silahlardır.
Bunlar, Rusya’nın şu anda Ukrayna’yı bombalamak için kullandığı, yaklaşık 500 km menzile sahip İskender-M balistik füzesi gibi aynı kısa menzilli füzelerle fırlatılabilir.
Tannenwald, taktik silahların Soğuk Savaş sırasında nükleer caydırıcılığı “artırmak” amacıyla geliştirildiğini söyledi.
“Çünkü endişe şuydu, eğer sahip olduğunuz tek şey bu gerçekten büyük şehirleri yıkan silahlarsa, insanlar bunları kullanmaktan çok korkacaklar, çok yıkıcılar. Ve bu nedenle, bir noktada caydırıcı tehdit daha az inandırıcı. dedi.
“Argüman şuydu: Bu daha küçük, daha az yıkıcı nükleer silahlara sahipseniz, onları kullanma tehdidi daha inandırıcı olur çünkü daha az zarar verirler ve bu nedenle caydırıcılık daha güçlü olur.”
Ancak bugünün riski, “daha kullanışlı görünüyorlar ve bu nedenle liderlerin bir kriz anında onlara ulaşma olasılığını artırıyor”.
Bunlar ne kadar yıkıcı olurdu?
Rus nükleer kuvvetleri konusunda uzman ve Birleşmiş Milletler Silahsızlanma Araştırma Enstitüsü’nde (UNIDIR) kıdemli araştırmacı olan Pavel Podvig, savaş alanında nükleer silahların sağladığı muazzam gücün aslında taktiksel bir amacı olabileceği çok az senaryo olduğunu söylüyor. , sertleştirilmiş yer altı yapılarını veya sığınakları yok etmek için.
Taktik nükleer silahların ana hedefinin stratejik olmaya devam ettiğini savunuyor: düşmanı terörize etmek ve bir çatışmada üstünlük sağlamak.
Euronews Next’e konuşan Podvig, “Bütün bu mini nükleer silahlar veya sınırlı saldırılar kavramı, bu silahlar için bir görev bulmanın ve bir şekilde onların varlığını haklı çıkarmanın bir yolu” dedi.
“Ana görevleri askeri hedeflere saldırmak değil. Bu silahların ana görevi, çok sayıda sivile saldırıp öldürmeye istekli ve hazır olduğunuzu göstermektir.”
Değişken verimli nükleer bombalar
Günümüzde nükleer silahların çoğu değişken verimli veya “verimli çevirmeli”dir, yani askeri duruma ve hedeflere bağlı olarak patlayıcı enerji miktarları artırılabilir veya azaltılabilir.
Örneğin, ABD tarafından geliştirilen B61 nükleer bombasının son versiyonu 0,3, 1,5, 10 veya 50 kiloton patlayıcı enerji açığa çıkarabilir . Karşılaştırıldığında, Hiroşima bombası yaklaşık 15 kilotonluk bir kuvvet oluşturdu.
Tannenwald, “Hala inanılmaz derecede yıkıcı silahlardan bahsediyoruz,” dedi.
“Ve bunlar nükleer silahlar, bu yüzden bir mantar bulutu, bir ateş topu üretecekler. Gördükleri her şeyi ateşe verecekler. Muazzam miktarda radyasyon yayacaklar. Bu yüzden kimse bunların bir şekilde daha kullanılabilir silahlar olduğunu düşünmesin”.
Geldiğini görecek miyiz?
Neyse ki, nükleer silahlar genellikle fark edilmeden hareket etmezler.
Podvig, özel tesislerde saklandıklarını ve Rusya örneğinde, bunun genellikle askeri hava üslerinden biraz uzakta, sığınaklara benzer korumalı yapılarda saklandığını söyledi.
“Bunların bu sığınaktan çıkarılması ve kamyonlara yüklenmesi, hava üssüne götürülmesi ve yüklenmesi, ardından çiftleştirilmesi gerekir. Böylece bu görünür bir adım olur” dedi.
Tannenwald, eğer Rusya nükleer silah kullanacaksa, muhtemelen bunları zaten Ukrayna’da konvansiyonel silahlarla kullanmakta olduğu İskender füze sistemi aracılığıyla teslim edeceğini de sözlerine ekledi.
“Bunlar mobil fırlatıcılar, yani kamyonların üzerindeler ve etrafta dolaşıyorlar ve böylece bunu potansiyel olarak görebilirsiniz” dedi.
“Rusya’daki nükleer silah komutasının alarm seviyelerinde bir artış göreceksiniz. Dolayısıyla kesinlikle hareket, Rusya’nın hızlandığına, alarm seviyelerini artırdığına, bir şeyleri hareket ettirdiğine dair sinyaller göreceksiniz”.
Tüm göstergelere göre, bu yazı yazılırken, bu adımlar henüz atılmadı.
Podvig, “Nükleer savaş başlıkları takılı İskender füze rampaları yok ve nükleer bomba takılı olarak asfaltta oturan uçak yok – hayır, biz orada değiliz” dedi.
Tannenwald ayrıca nükleer silah kullanma tabusunun yakın zamanda kırılmayacağını umuyor.
Ancak Ukrayna’daki çıkmazdan dolayı hüsrana uğrayan Putin’in neyin Rusya için “varoluşsal bir tehdit” oluşturduğunu çok kişisel bir şekilde yorumlayabileceğinden korkuyor.
“Putin, yönetiminin tehdit edildiğini hissetseydi, Ukrayna’da bir miktar başarı gösteremezse veya güçlü görünmezse, nükleer silaha uzanır mıydı?”
Tannenwald, “Bu noktada konu Rusya’nın güvenliği değil. Rusya’ya yönelik varoluşsal bir tehdit değil. Konu Putin’in kendisine yönelik varoluşsal bir tehdit” dedi.