Avrupa Birliği’nde ambalajlamaya yönelik mevcut yaklaşımımız sürdürülemez: neredeyse tüm ambalaj sektörleri tek kullanımlık ambalajlara bağımlıdır.
Bunun toplum ve çevre için çok büyük bir maliyeti var; mevcut statüko da başka alternatifler geliştirme konusundaki kolektif yeteneğimizi azaltıyor.
Örneğin atık önleme yaklaşımları ve yeniden kullanılabilir ambalajlar mükemmel fırsatlar sunuyor.
Avrupa Parlamentosu, Ambalaj ve Ambalaj Atıkları Yönetmeliği (PPWR) aracılığıyla Avrupa ambalaj kurallarını yenilemek için kritik bir oylamaya hazırlanırken, pek çok paydaş iddialı yeniden kullanım hedefleri ve hükümleri talep ediyor.
Brüksel, yeniden kullanılabilir paketleme sistemlerine geçme konusunda kararlı olan herkese net bir sinyal gönderecek mi?
Dönüşümsel değişim zamanı
Sabah işe gidip gelenler ve kavrulmuş kahve severler dikkat: Her yıl kahve için 16 milyar kağıt bardak kullanılıyor, bu da 6,5 milyon ağacın kesilmesine, 15 milyar litre suyun israfına ve 54.000 evin bir yıl boyunca elektrik ihtiyacını karşılamaya yetecek enerjinin israfına yol açıyor.
Tek kullanımlık ambalaj malzemelerinin (kağıt bazlı veya diğer malzemeler) üretimi yüksek enerji tüketimi gerektirir, doğal kaynakları tüketir ve sera gazı salımına neden olur; üstelik sağlık ve toplumsal sorunlardan bahsetmeden.
Ayrıca ambalaj üretimi için ihtiyaç duyulan malzemeler çoğunlukla AB dışından ithal edilmektedir.
Art arda yapılan çalışmalar, gezegen sınırlarını her zamankinden daha hızlı aştığımızı kanıtlıyor; aynı zamanda ambalaj ve ilgili atık üretimi son 20 yılda istikrarlı bir şekilde arttı; AB’de kişi başına 177 kg ambalaj atığı rekoru görüldü. 2020.
Yapısal ve dirençli değişimin zamanı geldi.
Avrupa’nın atıktan yeniden kullanıma geçmesini sağlamak
Ambalajın yeniden kullanım sistemleri, geleneksel doğrusal üretim, kullanma ve atma modelinden kurtulmamızı sağlar.
Bir bardak, yiyecek kabı veya şişe gibi ambalajların tüketiciler tarafından yalnızca bir kez yerine birçok kez kullanılmasını sağlayacak mekanizmalarla tasarlandığı, tasarlandığı ve piyasaya sürüldüğü yeniden kullanılabilir paketleme sistemlerinin benimsenmesi, işlenmemiş malzeme tüketimini azaltabilir, ve çoğu paketleme seçeneği için sera gazı emisyonlarını azaltma potansiyeline sahiptir.
Piyasada halihazırda mevcut olan örnekler, yeniden kullanılabilir ambalajın faydalarının çevresel hususların ötesine geçtiğini kanıtlıyor: yeni gelir akışları sağlıyor, yerel istihdam yaratıyor ve ekonomimizdeki değeri koruyor.
Avrupa’nın üçüncü ülkelere enerji ve malzeme bağımlılığını azaltmaya çalıştığı bu kritik anda, bu tür yeniden kullanım sistemlerinin benimsenmesi hem ithalatı hem de küresel tedarik zincirlerine bağımlılığı azaltarak yerel ekonomilere yeniden enerji verebilir.
Ancak hata yapmayın: Yeniden kullanılabilir ambalajın ölçeği büyütülmeli ve Avrupa çapında uygulanmalıdır. Bunun gerçekleşmesi için altyapının olmadığı yerde altyapı inşa etmemiz ve bunu her kasabada sıfırdan (veya neredeyse sıfırdan) uygulamaya geçirmemiz gerekiyor.
Geçen hafta Sıfır Atık Avrupa tarafından beş Avrupa ülkesindeki sivil toplum kuruluşları, şirketler ve Avrupa şehirleriyle işbirliği içinde Yeniden Kullanım Öncü Projesi (RSVP) aracılığıyla başlatılan Yeniden Kullanım Planı, gerçek değişimin başlangıcını işaret ediyor.
Taslak, belediye yetkililerine, yeniden kullanım operatörlerine ve sistem kullanıcılarına (Ho.Re.Ca. işletmeleri ve tüketiciler gibi) yiyecek ve içeceklere yönelik paket servis ambalaj sektöründe yeniden kullanıma yönelik sistemler tasarlamak ve uygulamak için sağlam bir çerçeve sağlamak üzere tasarlanmıştır.
Şu anda Aarhus, Barselona, Berlin, Gent, Haar, Leuven, Paris, Rotterdam ve Tallinn gibi şehirlerde test ediliyor.
Siyasi liderlerimizden güçlü sinyal
Sabah kahvesi örneğimize dönecek olursak, bu şehirlere gidip gelenlerin yeniden kullanılabilen, hareket halindeyken kahve kupalarına erişmesi yeterli değil.
İhtiyacımız olan büyük ana akım değişim, sorumluluğun yine tüketicilere ait olmamasını sağlayabilir; ve kolay geri dönüş noktalarına sahip yeniden kullanılabilir kahve kupa sistemleri gibi daha döngüsel seçeneklerin herkes için rahatlıkla mevcut olması. Ancak bunun gerçekleşmesi için AB mevzuatında somut yeniden kullanım hedeflerine ihtiyacımız var.
Önde gelen küresel markalardan perakendecilere, sivil toplum kuruluşlarından akademisyenlere kadar bu dönüşüme önemli bir destek var.
Ancak, Avrupa Parlamentosu’ndaki bağlantılarımıza göre, bugünlerde Brüksel’de PPWR etrafında görülen benzeri görülmemiş seviyedeki lobi faaliyetleri, bir avuç politikacıyı garip bir şekilde tereddütlü hale getiriyor ve AB, tek kullanımlık ambalajlara ve atılabilir ekonomiye bağlı kalma riskini taşıyor.
Şimdi odak noktası bu hafta oy kullanacak olan Avrupa Parlamentosu Üyeleri.
Ambalaj sektöründe yeniden kullanıma geçişi yönlendirmek için yeniden kullanım hedeflerine oy verecekler mi? Yoksa tam tersine meşru bir belirsizlik yaratarak statükoyu koruyup, hatta mevcut ulusal çabalara zarar mı vermek istiyorsunuz? Top onların sahasında.
Aline Maigret, toplumumuzdaki atıkların ortadan kaldırılmasına yönelik çalışan Avrupa toplulukları, yerel liderler, uzmanlar ve değişim temsilcilerinden oluşan bir ağ olan Sıfır Atık Avrupa’nın Politika Başkanıdır.
Euronews olarak tüm görüşlerin önemli olduğuna inanıyoruz. Önerilerinizi veya sunumlarınızı göndermek ve sohbetin bir parçası olmak için [email protected] adresinden bizimle iletişime geçin.