Cahit Sıtkı Tarancı nın Otuz Beş Yaş şiiri Türk edebiyatının kült şiirleri ortasında yer alır Escort Ondokuzmayıs Behçet Necatigil in deyişiyle Şiirlerinde yaşamanın ve aşkın hoşluğunu öven mevtin üstünlüğünü vurgulayan Türkçeyi bütün tatlılık ve anlatım gücüyle şiire geçiren Cahit Sıtkı Tarancı devrinin en çok okunan şairlerinden biri Ondokuzmayıs Escort Bayan olmuş hiçbir akıma bağlanmadan kendine mahsus bir şiir geliştirmiştir
Edebiyat anlayışı vakitle olur
Cahit Sıtkı Mart 1951 de Varlık ta yayınlanan söyleşisinde kendine has bu şiir anlayışının vakitle nasıl geliştiğini Ondokuzmayıs Escort şöyle anlatır İlk yazılarımda biçim zayıflığı vardı dize titizliği bütün tasası yoktu Evvelce duymak kafidir sanırdım Ne kadar aldanıyormuşum Rahmet versin sonradan kendimi toparlayabildim Ömrümde Sükût ile Otuz Beş Yaş ı okuyanlar bu farkı görebilirler Edebiyat anlayışı vakitle oluşur
Yoluma ışık serpmiş şairler
Şairin tıpkı söyleşide en çok kimleri okuduğu kimlerin tesirinde kaldığı sorusuna verdiği cevap ise şöyle Villon dan Ronsard dan başlayarak Superville e Pierre Emmanuel e kadar bütün Fransız şairlerini okudum Hepsinden de çok şeyler öğrenmişimdir Bu ortada bilhassa Baudelaire ile Verlaine e çok şey borçluyumdur bu şairler beşere kişiliğini bulduran tipten ağabey ve dost şairlerdir beşere kötülük değil yeterlilik ederler Bizim şairler ortasında da dikkatli bir şiir okuyucusuna çok şeyler öğretecek olanları vardır Divan şairlerinden halk şairlerimizden yararlandığım kadar Yahya Kemal den Haşim den ve daha yenilerden de yoluma ışık serpmiş olan şiirler hatırlıyorum İşini namuslu gören her şair kendisinden sonra geleceklere katiyetle bir şeyler öğretir Bunun için genç şairlerin kendilerinden evvel gelmiş olanları dikkatle okumaları çıkarları gereğidir
Cahit Sıtkı nın şiirinden bu kadar kelam edip Otuz Beş Yaş ı paylaşmamak olmazdı
Yaş otuz beş yolun yarısı eder
Dante üzere ortasındayız ömrün
Delikanlı çağımızdaki cevher
Yalvarmak yakarmak beyhude bugün
Gözünün yaşına bakmadan masraf
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var
Benim mi Allahım bu çizgili yüz
Ya gözler altındaki mor halkalar
Neden bu türlü düşman görünürsünüz
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar
Zamanla nasıl değişiyor insan
Hangi fotoğrafıma baksam ben değilim
Nerde o günler o şevk o heyecan
Bu güler yüzlü adam ben değilim
Yalandır dertsiz olduğum palavra
Hayal meyal şeylerden birinci aşkımız
Hatırası bile yabancı gelir
Hayata birlikte başladığımız
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir
Gittikçe artıyor yalnızlığımız
Gökyüzünün öteki rengi de varmış
Geç farkettim taşın sert olduğunu
Su insanı boğar ateş yakarmış
Her doğan günün bir keder olduğunu
İnsan bu yaşa gelince anlarmış
Ayva sarı nar kırmızı sonbahar
Her yıl biraz daha benimsediğim
Ne dönüp duruyor havada kuşlar
Nerden çıktı bu cenaze ölen kim
Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar
Neylersin vefat herkesin başında
Uyudun uyanamadın olacak
Kimbilir nerde nasıl kaç yaşında
Bir namazlık saltanatın olacak
Taht misali o musalla taşında